Dienst van SURF
© 2025 SURF
Bij een derde van de huishoudens die een beroep doen op schuldhulpverlening is de financiële problematiek vooralsnog onoplosbaar. Om hoeveel huishoudens gaat het? Wat zijn de oorzaken? En waarom is ‘vooralsnog onoplosbaar’ zo onwenselijk? Nadja Jungmann beantwoordt deze vragen voor Wmo Magazine, op basis van haar rapport Onoplosbare schuldsituaties, waarover onlangs Kamervragen zijn gesteld.
Tienduizend idioten leert je hoe je goede theaterteksten schrijft. Maar stiekem is het ook een casestudy hoe we het creatieve proces kunnen versoepelen, versnellen en verdiepen, en over hoe het kunstonderwijs voor hybride kunstenaars er vandaag de dag uit zou kunnen zien. De titel Tienduizend idioten verwijst naar de talloze stemmen die in deze tijd in ons huizen wanneer we leven, schrijven en theatermaken. Je binnenstemmen leren te onderscheiden, ermee te spelen en razendsnel ertussen te schakelen, is de basis van het creatieve proces.Samen met De Tekstsmederij, katalysator voor vers gesmede Nederlandstalige theaterteksten nodigt HKU Lectoraat Performatieve Maakprocessen (jonge) makers, theaterschrijvers, acteurs, regisseurs, scenaristen, producenten… en eigenlijk ook alle andere professionals die in hun praktijk wel eens met schrijven en schrijvers te maken hebben uit voor deze middag. In gezamenlijkheid voeren we het gesprek over de noodzakelijkheid en onzin van klassieke theatertaal, over de (on)mogelijkheid van moderne verhalen en over wat er nodig is om aansprekende stukken te kunnen blijven ontwikkelen voor een jong en divers publiek.
Het RCTH+ is een structureel samenwerkingsverband tussen het Rotterdams Centrum voor Theater en Pameijer, een organisatie die ondersteuning biedt aan mensen met een verstandelijke beperking. Binnen de voorstellingen van het RCTH+ werken acteurs met en zonder beperking samen. Verder werkt het RCTH+ aan het geschikt maken van de opleiding voor acteurs en theatermakers voor zowel mensen met als zonder beperking. Bij het RCTH+ staat artistieke innovatie op de voorgrond; deze wordt gecombineerd met innovatie op het gebied van ondersteuning van mensen met een beperking. Het RCTH+ wil zijn inclusieve werkwijze overdraagbaar maken en naar andere instellingen voor podiumkunst en zorginstellingen overdragen via een digitaal platform. Inclusiviteit gaat immers over delen en samenwerken, en diversiteit. Binnen dit project wordt voor dit overdraagbaar maken noodzakelijke kennis vergaard en worden relevante netwerken opgebouwd en verstevigd. Het project sluit aan bij het speerpunt “Creative futures voor podiumkunsten en erfgoed” van de Roadmap Smart Culture (NWO, 2015) en draagt bij aan een inclusieve en innovatieve samenleving.
HKU en Wintertuin geven met het onderzoeksproject Robotstories vorm aan een nieuwe visie op auteurschap in de 21ste eeuw: van literair schrijver en scheppend individu naar een cocreatief makerschap met maatschappelijk impact. Met deze KIEM-aanvraag in samenwerking met VU en ArtEZ verkennen we of literaire verteltechnieken de mogelijkheid bieden om met verbeelding de robot tot leven te wekken en een narratief te creëren dat verbindend werkt. Hoe kunnen de aan Wintertuin verbonden schrijvers, in co-creatie met andere disciplines, hun literaire vaardigheden inzetten ten behoeve van het bezielen van een interactief en performatief platform, zoals de Pepperrobot, in de sociale context van ouderenzorg en specifiek het welzijn van oudere mensen met dementie woonachtig in een woonzorglocatie. Met dit KIEM-project ontwikkelen we nieuwe strategieën, voor het maakproces en voor het product, die specifiek zijn voor literaire schrijvers en sociale robots als interactief platform. Hiervoor onderzoeken we hoe auteurschap, AI en de gebruiker zich tot elkaar verhouden. Collectieven van schrijvers, werken daarvoor in cocreatie met andere makers, zoals ontwerpers, computerwetenschappers en theatermakers. Hierbij gebruiken we bestaande modellen voor co-creatie , en ontwikkelen we innovatieve schrijfmethodes, gebruiksvriendelijke interfaces en iteratieve processen. Hiermee zullen we nieuwe ontwerpstrategieën en lesmodules voor het schrijven van interactieve verhalen ontwikkelen, zal de status van de tekst binnen de creatieve industrie veranderen, en zal storytelling voor interactieve platformen zoals robots een stap vooruit maken en nieuwe hybride praktijken binnen de creatieve industrie ontwikkeld worden. De centrale onderzoeksvraag is: welke (nieuwe) ontwerpmethode(n) en schrijfstrategie(ën) leiden tot betekenisvolle verhalen voor de Pepper-Robot (AI platform), tot content die bijdraagt aan sociale interactie tussen robot en mensen met dementie?
Uitgangspunt van de overheid is dat iedere burger volwaardig kan participeren in de maatschappij. Daarom heeft Nederland in 2016 het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking geratificeerd. Dit verdrag beoogt een inclusieve samenleving te creëren, waaraan iedereen kan deelnemen. Verder beoogt de in 2015 in werking getreden Participatiewet dat ook mensen met een beperking zoveel mogelijk bij reguliere organisaties werken. Tot voor kort waren veel mensen met een beperking werkzaam bij sociale werkplaatsen van zorginstellingen, die onder meer theater aanboden. Omdat de financiering van deze werkplaatsen dreigde te stoppen, zochten verschillende zorginstellingen samenwerking met professionele theatermakers. Dit resulteerde in het maken van inclusieve theaterproducties, waarin acteurs met en zonder beperking samenwerken. Hoewel deze inclusieve manier van theater maken meerwaarde heeft voor zowel de acteurs met als zonder beperking, ervaren theatermakers en beide groepen acteurs ook knelpunten. Inclusief theater vraagt namelijk een nieuwe manier van samenwerken. Zowel theatermakers als acteurs met en zonder beperking worstelen met de vraag hoe zij dit zo goed mogelijk kunnen doen. Ook vragen zij zich af hoe zij het gedachtengoed van inclusief samenwerken kunnen verspreiden. Binnen dit Raak-mkb-project wordt kennis ontwikkeld om inclusieve samenwerkingsrelaties tussen theatermakers en acteurs met en zonder (veelal verstandelijke) beperking inzichtelijk te maken en te versterken. Ook wordt gewerkt aan het doorontwikkelen van een hulpmiddel dat hierbij kan worden ingezet. Er wordt onderzoek gedaan binnen drie inclusieve theaterpraktijken. Hoewel acteurs met een beperking formeel geen mkb’er (kunnen) zijn, is dit project uitdrukkelijk gericht op het perspectief van zowel de theatermakers en acteurs zonder beperking (de mkb’ers) als de acteurs met een beperking. De resultaten zijn eveneens relevant voor andere professionals die inclusiever willen werken (binnen andere kunstdisciplines, onderwijs, zorg, etc.). Daarom is een brede groep projectpartners betrokken, die de resultaten via hun netwerken zullen verspreiden.