© 2024 SURF
Het TODDIS project is geboren uit vijf constateringen:
1. De omgeving dwingt de maritieme sector tot radicaal andere scheepsontwerpen. Enerzijds is dit technology pushed (bv. met het oog op onbemand of laagbemand varen), anderzijds market driven (i.c. de verlangde grote reducties van emissies, m.n. die van broeikasgassen).
2. De scheepsontwerper heeft daartoe behoefte aan snelle ontwerpmethodes. Daarvan waren en zijn er vele, die zijn echter goeddeels verouderd. Die “ontwerper” kan trouwens ook een machine zijn die optimaliserenderwijs vele ontwerpvarianten evalueert op zoek naar een optimum.
3. Schepen worden op grote schaal voorzien van sensoren, waarbij één sensor vaak één verschijnsel meet, en daar conclusies uit trekt over één toestand of apparaat.
4. Bij veel MKB-bedrijven leeft het gevoel dat het tijd wordt om kunstmatige intelligentie en Big Data nuttig te gaan inzetten.
5. Er is een groot gebrek aan kennis over deze materie. Bij studenten, young en old professionals.
Die verlangde ontwerpmethodes zijn veelal empirisch, deze kwamen vaak uit scheepsbouwkundige proefstations of experimenten. Heden ten dage is er echter een nieuwe gegevensbron: grote hoeveelheden sensordata. De stelling is dat die met geavanceerde algoritmes kunnen worden getransformeerd in nieuwe scheepsontwerpmethodes, dat is letterlijk Transferring Operational Data into Design Information for Ships. TODDIS is dus de naam van dit project, waarin deze hypothese getoetst wordt.
Dat is de technische achtergrond, waarmee de eerste vier constateringen worden geadresseerd. De vijfde, misschien wel de meest omineuze van het stel, wordt in TODDIS niet opgelost. Maar hopelijk wel een beetje gereduceerd door een grote nadruk op het verspreiden van de in het project opgedane kennis in het (MKB-) bedrijfsleven en onderwijsinstellingen.