In dit artikel wordt ingegaan op een manier van onderzoeken van de praktijk van kunstenaars en ontwerpers waarbij het werken vanuit hun perspectief en het behalen van voor hen bruikbare resultaten de leidraden vormen. Wat gebeurt er in onderzoek als de 'onderzochten' het onderzoek mede uitvoeren en bepalen? En wat levert het op?IJzermans, Jan J. & Arja L. Veerman (in behandeling, 2020). In: Waardenwerk. Amsterdam: SWP uitgeverij.
Hoe werkt maakonderzoek in creatieve praktijken en welke implicaties heeft dat voor het hoger kunstonderwijs? Wij onderzoeken dit door samen te werken met groepen kunstenaars en ontwerpers, die zowel maker zijn als docent. We richten ons daarbij op manieren van werken die makers gebruiken om tot creatie te komen, en hoe we kennis ontsluiten vanuit de praktijk. De opbrengsten die wij zullen voorleggen zijn: a) een werkwijze om onderzoek te doen met makers, voor makers, b) een instrument voor kennisontsluiting, en c) voorbeelden van inspirerende (werk)vormen die dit oplevert, en die bruikbaar zijn voor makers in de (onderwijs)praktijk.
Makers kunnen zichzelf en elkaar versterken door zich meer bewust te worden van hun manieren van werken. Veel van hun kennis zit in hun lijf; ze is impliciet en aan de maker gebonden. Eerdere ervaringen, ordeningsprincipes en uitgangspunten gaan hierachter schuil. Makers kunnen leren om zich hier meer bewust van te worden en daarover met elkaar in gesprek te gaan. Hierdoor valt kennis te ontsluiten en te bewerken die voor de makers zelf en anderen inspirerende en bruikbare inzichten kan bieden. Makers kunnen zo samenwerken aan een cyclus van kennisvorming die de maakpraktijken, en het onderwijs daarin, versterkt.
