Over the past decade, a growing number of artists and critical practitioners have become engaged with algorithms. This artistic engagement has resulted in algorithmic theatre, bot art, and algorithmic media and performance art of various kinds that thematise the dissemination and deployment of algorithms in everyday life. Especially striking is the high volume of artistic engagements with facial recognition algorithms, trading algorithms and search engine algorithms over the past few years.The fact that these three types of algorithms have garnered more responses than other types of algorithms suggests that they form a popular subject of artistic critique. This critique addresses several significant, supra-individual anxieties of our decade: socio- political uncertainty and polarisation, the global economic crisis and cycles of recession, and the centralisation and corporatisation of access to online information. However, the constituents of these anxieties — which seem to be central to our experience of algorithmic culture — are rarely interrogated. They, therefore, merit closer attention.This book uses prominent artistic representations of facial recognition algorithms, trading algorithms, and search algorithms as the entry point into an exploration of the constituents of the anxieties braided around these algorithms. It proposes that the work of Søren Kierkegaard—one of the first theorists of anxiety—helps us to investigate and critically analyse the constituents of ‘algorithmic anxiety’.
MULTIFILE
Today, we live in a world where every time we turn on our smartphones, we are inextricably tied by data, laws and flowing bytes to different countries. A world in which personal expressions are framed and mediated by digital platforms, and where new kinds of currencies, financial exchange and even labor bypass corporations and governments. Simultaneously, the same technologies increase governmental powers of surveillance, allow corporations to extract ever more complex working arrangements and do little to slow the construction of actual walls along actual borders. On the one hand, the agency of individuals and groups is starting to approach that of nation states; on the other, our mobility and hard-won rights are under threat. What tools do we need to understand this world, and how can art assist in envisioning and enacting other possible futures?This publication investigates the new relationships between states, citizens and the stateless made possible by emerging technologies. It is the result of a two-year EU-funded collaboration between Aksioma (SI), Drugo More (HR), Furtherfield (UK), Institute of Network Cultures (NL), NeMe (CY), and a diverse range of artists, curators, theorists and audiences. State Machines insists on the need for new forms of expression and new artistic practices to address the most urgent questions of our time, and seeks to educate and empower the digital subjects of today to become active, engaged, and effective digital citizens of tomorrow.Contributors: James Bridle, Max Dovey, Marc Garrett, Valeria Graziano, Max Haiven, Lynn Hershman Leeson, Francis Hunger, Helen Kaplinsky, Marcell Mars, Tomislav Medak, Rob Myers, Emily van der Nagel, Rachel O’Dwyer, Lídia Pereira, Rebecca L. Stein, Cassie Thornton, Paul Vanouse, Patricia de Vries, Krystian Woznicki.
MULTIFILE
Smart glasses were perceived to be potentially revolutionary for healthcare, however, there is only limited research on the acceptance and social implications of smart glasses in healthcare. This study aims to get a better insight into the theoretical foundations and the purpose was to identify themes regarding adoption, mediation, and the use of smart glasses from the perspective of healthcare professionals. A qualitative research design with focus groups was used to collect data. Three focus groups with 22 participants were conducted. Data were analyzed using content analysis. Our analysis revealed six overarching themes related to the anticipated adoption of smart glasses: knowledge, innovativeness, use cases, ethical issues, persuasion, and attitude. Nine themes were found related to anticipated mediation and use of smart glasses: attention, emotions, social influences, design, context, camera use, risks, comparisons to known products, and expected reaction and might influence the acceptance of smart glasses.
MULTIFILE
Horse riding falls under the “Sport for Life” disciplines, where a long-term equestrian development can provide a clear pathway of developmental stages to help individuals, inclusive of those with a disability, to pursue their goals in sport and physical activity, providing long-term health benefits. However, the biomechanical interaction between horse and (disabled) rider is not wholly understood, leaving challenges and opportunities for the horse riding sport. Therefore, the purpose of this KIEM project is to start an interdisciplinary collaboration between parties interested in integrating existing knowledge on horse and (disabled) rider interaction with any novel insights to be gained from analysing recently collected sensor data using the EquiMoves™ system. EquiMoves is based on the state-of-the-art inertial- and orientational-sensor system ProMove-mini from Inertia Technology B.V., a partner in this proposal. On the basis of analysing previously collected data, machine learning algorithms will be selected for implementation in existing or modified EquiMoves sensor hardware and software solutions. Target applications and follow-ups include: - Improving horse and (disabled) rider interaction for riders of all skill levels; - Objective evidence-based classification system for competitive grading of disabled riders in Para Dressage events; - Identifying biomechanical irregularities for detecting and/or preventing injuries of horses. Topic-wise, the project is connected to “Smart Technologies and Materials”, “High Tech Systems & Materials” and “Digital key technologies”. The core consortium of Saxion University of Applied Sciences, Rosmark Consultancy and Inertia Technology will receive feedback to project progress and outcomes from a panel of international experts (Utrecht University, Sport Horse Health Plan, University of Central Lancashire, Swedish University of Agricultural Sciences), combining a strong mix of expertise on horse and rider biomechanics, veterinary medicine, sensor hardware, data analysis and AI/machine learning algorithm development and implementation, all together presenting a solid collaborative base for derived RAAK-mkb, -publiek and/or -PRO follow-up projects.
Afasie is een ingrijpend gevolg van een beroerte. Iemand met afasie kan niet meer zeggen wat hij wil of bedoelt, en heeft ook vaak moeite met het begrijpen van wat iemand anders zegt. Dit heeft een grote impact op het dagelijks leven van de persoon zelf en zijn naasten. Het onvermogen te spreken leidt tot arbeidsongeschiktheid, vereenzaming en depressie. Het levert ook ingewikkelde situaties op in de communicatie met zorgprofessionals. Personen met een afasie (PMA) hebben door miscommunicatie een verhoogde kans op het ontvangen van ongepaste of inadequate zorg; dit leidt zelfs tot een verhoogde kans op overlijden. Zorgprofessionals geven aan dat zij onzeker zijn over de communicatie met de PMA, en dat zij zich onvoldoende vaardigheden hebben om vertrouwelijk en effectieve communicatie mogelijk te maken. Betrokkenheid van de patiënt staat centraal in huidige visies omtrent gezondheidszorg (Kaljouw & van Vliet, 2015) en Evidence-based Medicine, maar er wordt nauwelijks aandacht besteed aan hoe deze communicatie vormgegeven kan worden, zeker wanneer de patiënt een communicatiestoornis heeft. Internationaal onderzoek laat zien dat communicatie tussen zorgprofessional, PMA en naasten kan worden verbeterd, wanneer gesprekspartners van PMA getraind zijn. In Nederland wordt deze communicatietraining nog niet toegepast. De eerste pilotstudie lijkt veelbelovend, en heeft geleid tot dit projectvoorstel waarin de interventie ‘CommuniCare’ ontwikkeld, toegepast en geëvalueerd in een groot aantal CVA zorginstellingen. De doelstelling van het consortium is om communicatie tussen PMA, zorgprofessional en naasten te verbeteren. Na afronding van dit project, is de geprotocolleerde en op effectiviteit getoetste interventie CommuniCare klaar om landelijk uitgerold te worden, op basis van een implementatieplan met aanbevelingen voor adaptieve strategieën voor succesvolle implementatie in de CVA-zorg.
Dossiervorming speelt een grote rol binnen de fysiotherapie. Behandelingen worden minutieus vastgelegd en patiënten vullen vragenlijsten in over het beloop van hun klacht. Fysiotherapeuten willen deze data inzetten om grip te krijgen op hun behandeltrajecten. Praktijken die kwalitatief goede, effectieve en doelmatige zorg leveren, ontvangen namelijk de hoogste behandeltarieven van zorgverzekeraars. Eigenaren van fysiotherapiepraktijken ervaren twee belangrijke knelpunten bij het verzilveren van hun eigen data. Ze hebben namelijk zelf geen toegang tot deze gegevens. Daarnaast krijgen praktijken alleen informatie op basaal niveau teruggekoppeld en dat is niet toereikend om de kwaliteit van de fysiotherapeutische zorg te verbeteren. Het lectoraat Performing Arts Medicine van Codarts Rotterdam heeft veel expertise op het gebied van dossiervorming binnen de (para)medische zorg, sport en podiumkunsten. Fysiotherapie-praktijken hebben daarom het lectoraat benaderd om gezamenlijk te werken aan betekenisvolle dossiervorming. Doel van het project is om patiëntgegevens en behandelgegevens tussen fysiotherapiepraktijken te delen en met deze grootschalige dataset voorspellende modellen te ontwikkelen. Deze predictiemodellen gebruiken praktijken om de patiënttevredenheid te verbeteren. Praktijken met een hoge patiënttevredenheid komen in aanmerking voor hogere behandeltarieven, wat een positief effect heeft op de bedrijfsvoering. De volgende twee onderzoeksvragen staan in het project centraal: 1. Hoe kunnen behandelgegevens op betekenisvolle wijze teruggekoppeld worden aan praktijkeigenaren? 2. Kunnen predictiemodellen opgesteld worden die praktijkeigenaren inzicht geven in het verbeteren van patiënttevredenheid met de fysiotherapeutische zorg? Het project is gericht op kennisontwikkeling en –toepassing en levert de volgende resultaten op: 1. Een dashboard dat relevante behandelinformatie op begrijpelijke wijze terugkoppelt aan fysiotherapeuten en praktijkeigenaren. 2. Predictiemodellen die inzicht geven in het verbeteren van de patiënttevredenheid met de fysiotherapeutische zorg. Het project wordt uitgevoerd door 2 hogescholen (Codarts Rotterdam en Hogeschool van Arnhem en Nijmegen), 1 universiteit (Erasmus Medisch Centrum), 7 mkb-bedrijven (6 fysiotherapiepraktijken en softwareontwikkelaar System4) en 1 beroepsorganisatie (het Nederlands Paramedisch Instituut).
