Het middelbaar beroepsonderwijs is een belangrijke
emancipatiemotor voor jongeren met een
migratie achtergrond. Tegelijkertijd zijn er zorgen
over de toenemende gevoelens van vervreemding
van deze jongeren ten aanzien van de Nederlandse
samenleving. En over docenten die worstelen
met handelingsverlegenheid wanneer ze hiermee
worden geconfronteerd.
Dit boek biedt een onthullende inkijk in de complexe
dagelijkse leefwereld van een Randstedelijke
mbo school voor Helpende Zorg en Welzijn.
Op grond van concrete casussen wordt duidelijk
dat er soms wel iets te verbeteren valt aan de
solidariteit tussen studenten of aan het ‘spelgevoel’
van docenten. Maar een aanzienlijk deel van
de problemen op school blijkt te wijten aan de
aanhoudende organisatorische onrust ten gevolge
van het ‘trilemma’ van kwaliteit, rendement en
emancipatie waarvoor veel onderwijsinstellingen
in Nederland zich tegenwoordig gesteld zien.