In het artikel ‘Polarisatie in de sport: binden en bruggen’ werkte filosoof Bart Brandsma uit hoe sport niet alleen verbroedert, maar ook polariseert. Brandsma stelt dat sport uitstekend werkt in termen van ‘bonding’, maar minder geschikt is voor ‘bridging’ ofwel voor het slaan van bruggen tussen mensen met verschillende achtergronden. Als voorbeeld noemt hij de voorzitter van de voetbalclub die na twintig jaar bestuurswerk ‘zijn’ club van kleur ziet verschieten en dit ervaart als bedreiging van het ‘wij-gevoel’. ‘Waarom moeten wij nu halal-vlees verkopen?’, vraagt de voorzitter zich af. Met andere woorden: ‘Voelen ‘wij’ – lees: degenen die zich met de mainstream normen verwant voelen – ons hier nog wel thuis?’