De loopsport is wereldwijd één van de meest beoefende sporten (Scheerder et al., 2015c). In Vlaanderen prijkt de loopsport op de derde plaats van sportvoorkeuren, na de recreatieve fiets- en wandelsport (Scheerder et al., 2015b). Met ongeveer 20% van de sportparticipanten die de loopsport beoefenen, stijgt de vraag naar veilige en verkeersvrije locaties om te lopen. Uit een studie van Hallmann et al.(2012) blijkt dat het type sport dat men beoefent gerelateerd kan worden aan de beschikbaarheid van geschikte sportinfrastructuur. Zo neemt de kans om te lopen toe wanneer er parken en bossen in de woonomgeving aanwezig zijn.
In dit hoofdstuk worden resultaten van de ad hoc opdracht rond Finse pistes (FPs) voorgesteld. Finse pistes zijn lusvormige looppaden met een gemiddelde lengte van ongeveer één kilometer (Scheerder et al., 2014a). Het parcours is bedekt met boomschors of houtvezels om een comfortabele loopondergrond te bieden. In navolging van recente investeringen door de Vlaamse overheid en lokale gemeentebesturen in de aanleg van FPs, wordt geanalyseerd wat de aantrekkingskracht van dit type ‘lichte’ sportinfrastructuur is. Meer specifiek wordt ingezoomd op het gebruikersprofiel van verschillende types FP-lopers. Er wordt gebruik gemaakt van data van de FP-survey, die gegevens bevat van een steekproef van 546 FP-lopers.